Δεν ξημέρωσε ποτέ

Στίχοι: Φώσκολος Κωνσταντίνος

Το χρυσαφένιο σου φιλί

Στόλισμα σ' ένα αστέρι

Που κρέμασες στον ουρανό

Με το δικό σου χέρι

Με αυτό το χέρι που γραψε

Που μπόρεσε και είπε

Όσα ο νους μας χάλασε

Μα η καρδιά μας ήπιε

Κύμα ήρθε και σε πήρε, σαν τα κάστρα της ακτής

Καθώς έπεφτε η νύχτα στα σοκάκια της ψυχής

Τρόμος που έγινε γαλήνη, πληγωμένε μου εαυτέ

Δεν με άγχωσε η μέρα, δεν ξημέρωσε ποτέ

Τώρα το κάθε βράδυ μου

Μια σταγόνα αίμα

Στάζει κι απόψε η καρδιά

Με του αστεριού το βλέμμα

Κι εγω ένα αστέρι θα γινώ

Στου ουρανού τον χάρτη 

Εσύ πια τώρα να θωρείς

Πώς είναι η αγάπη 

Κύμα ήρθε και σε πήρε, σαν τα κάστρα της ακτής

Καθώς έπεφτε η νύχτα στα σοκάκια της ψυχής

Τρόμος που έγινε γαλήνη, πληγωμένε μου εαυτέ

Δεν με άγχωσε η μέρα, δεν ξημέρωσε ποτέ

Κορυδαλλός, 8 Ιουλίου 2022