Δεν ξημέρωσε ποτέ
Στίχοι: Φώσκολος Κωνσταντίνος Το χρυσαφένιο σου φιλί Στόλισμα σ' ένα αστέρι Που κρέμασες στον ουρανό Με το δικό σου χέρι Με αυτό το χέρι που γραψε Που μπόρεσε και είπε Όσα ο νους μας χάλασε Μα η καρδιά μας ήπιε Κύμα ήρθε και σε πήρε, σαν τα κάστρα της ακτής Καθώς έπεφτε η νύχτα στα σοκάκια της ψυχής Τρόμος που έγινε γαλήνη, πληγωμένε μου εαυτέ Δεν με άγχωσε η μέρα, δεν ξημέρωσε ποτέ Τώρα το κάθε βράδυ μου Μια σταγόνα αίμα Στάζει κι απόψε η καρδιά Με του αστεριού το βλέμμα Κι εγω ένα αστέρι θα γινώ Στου ουρανού τον χάρτη Εσύ πια τώρα να θωρείς Πώς είναι η αγάπη Κύμα ήρθε και σε πήρε, σαν τα κάστρα της ακτής Καθώς έπεφτε η νύχτα στα σοκάκια της ψυχής Τρόμος που έγινε γαλήνη, πληγωμένε μου εαυτέ Δεν με άγχωσε η μέρα, δεν ξημέρωσε ποτέ Κορυδαλλός, 8 Ιουλίου 2022
